Gatunki inwazyjne
Razem z rozwojem cywilizacji postępuje degradacja środowiska przyrodniczego z całym jego bogactwem siedlisk i zamieszkujących je organizmów. Można zaobserwować niekontrolowane rozprzestrzenianie się gatunków roślin i zwierząt, które wraz z odkryciami nowych lądów zaczęliśmy przenosić poza granice ich naturalnego występowania. Gatunki, dla których klimat nie stanowi bariery rozpoczynają podbój nowego obszaru. Te spośród obcych przybyszów, które zadomawiają się na obszarze pierwotnie obcym i są najbardziej ekspansywne – wytwarzają żywotne potomstwo, często w dużej ilości, rozprzestrzeniają się na duże odległości i w krótkim czasie kolonizują duże obszary - nazywa się gatunkami inwazyjnymi. Wiele z nich w nowych warunkach zagraża miejscowym, rodzimym gatunkom, zmienia charakter siedlisk, przyczynia się do wymiernych strat gospodarczych. Spośród 3500 gatunków roślin naczyniowych Polski około jedna trzecia stanowi rośliny obcego pochodzenia, na stałe we florze Polski zadomowiło się około 460 gatunków, spośród których ponad 30 uznaje się za gatunki inwazyjne. W Poleskim Parku Narodowym swoją ekspansję rozpoczęło już kilkanaście gatunków takich roślin.
Są to; czeremcha amerykańska Padus serotina, klon jesionolistny Acer negundo, robinia akacjowa Robinia pseudoacacia, dąb czerwony Quercus rubra, nawłoć kanadyjska Solidago cannadensis, nawłoć późna Solidago gigantea, niecierpek drobnokwiatowy Impatiens parviflora, róża pomarszczona Rosa rugosa, rudbekia naga Rudbeckia laciniata, aster nowobelgijski Aster nowi-belgii, rdestowiec sachaliński Reynoutria sachalinensis, słonecznik bulwiasty Helianthus tuberosus i sumak octowiec Rhus typhina. Kolejne kilka gatunków odnotowano w okolicach Parku. Niektóre spośród nich stwarzają zagrożenia tylko lokalnie, inne stanowią poważny problem w skali ponadregionalnej.
Również dużym problemem w Poleskim Parku Narodowym są inwazyjne gatunki zwierząt, które konkurują z rodzimymi o zasoby środowiska. Ich występowanie jest często znacznie bardziej destrukcyjne dla całych ekosystemów. W większości są to gatunki drapieżne tj; norka amerykańska Mustela vison, jenot Nyctereutes procyonoides, które przyczyniają się do zmniejszenia populacji wielu rodzimych gatunków, a w przypadku gatunków rzadkich mogą doprowadzić nawet do ich wyginięcia. Prowadzi to w konsekwencji m in. do znacznego zubożenia różnorodności biologicznej. Kolejne gatunki inwazyjne tj; żółw ozdobny i malowany są nosicielami patogenów, które dodatkowo przyczyniają się do wyniszczania rodzimego żółwia błotnego.