Przejdź do menu głównego Przejdź do treści
Dziś obchodzimy Światowy Dzień Mokradeł, jest to 54 rocznica uchwalenia Konwencji RAMSAR o ochronie obszarów wodno-błotnych o znaczeniu międzynarodowym. W 2002 roku Poleski Park Narodowy również otrzymał dyplom konwencji.
„Ale bagno!” „To tylko krzaki.” A jednak… NIC Z TEGO!
To tereny pełne piękna, dzikości i tajemnic! I co najważniejsze – niesamowicie bioróżnorodne! Uwierzcie! Spacerując po kładkach przez bagna, naprawdę czujesz się jakbyś wracał do korzeni. To miejsce, gdzie dzieje się prawdziwa magia (i to nie ta związana z słowiańskimi strachami).
Chcielibyśmy przypomnieć, że mokradła – obszary wodno-błotne, które niegdyś traktowano jak nieużytki – pełnią kluczową rolę w ekosystemie. A jednym z najważniejszych typów mokradeł są torfowiska.
Niestety!!!
Torfowiska wciąż ulegają degradacji, przez co stają się jednymi z najszybciej znikających ekosystemów na naszej planecie. Co to oznacza dla nas?
Dla porównania, lasy zajmują 30% powierzchni, a torfowiska tylko 3%! Mimo tego, torfowiska mają znacznie większą zdolność magazynowania węgla, pochłaniając o wiele więcej dwutlenku węgla, co może pomóc w łagodzeniu efektu cieplarnianego.
ALE TO NIE KONIEC…
Mokradła to również ogromne zbiorniki wodne, które regulują obieg wody w przyrodzie i pomagają lokalnie schładzać klimat. Brzmi świetnie, prawda?
BIORÓŻNORODNOŚĆ
Ekosystemy bagienne to dom dla wielu unikalnych gatunków roślin, zwierząt i mikroorganizmów. Nie możemy zapominać o ptakach, które w okresie migracji zależą od terenów podmokłych. To widok, który wszyscy chcemy chronić.
ZAGROŻENIA
Z około 1,6 mln ha torfowisk w Polsce, co najmniej 85% zostało osuszonych. Osuszone torfowiska emitują gazy cieplarniane, co pogarsza sytuację naszej planety!
Wydobycie torfu wzrosło trzykrotnie od lat 90-tych, a skutki tego są katastrofalne – niszczy to niezwykle ważny ekosystem.
CZY JESTEŚMY ŚWIADOMI?
To tak, jakby człowiek próbował funkcjonować bez wątroby i nerek – nie da się! Mokradła pełnią równie istotną rolę dla środowiska.
Mokradła chronią nas przed suszami, powodziami i ekstremalnymi zjawiskami atmosferycznymi. Więc czy naprawdę chcemy je dalej niszczyć? A może nadszedł czas, by przywrócić je naturze, by służyły nam wszystkim? 

Tekst: S. Pierepieńko